Hoe evolueerde het zittenblijven in het gewoon lager / secundair onderwijs bij Limburgse leerlingen tussen 2012 en 2021? En welke gemeenten scoren voor zittenblijven het hoogst?
23 juni 2022
Een zittenblijver is een leerling die in februari van het schooljaar in hetzelfde jaar is ingeschreven als in februari van het vorige schooljaar in het gewoon lager onderwijs of het gewoon secundair onderwijs. Over bepaalde leerlingen kan geen uitspraak gedaan worden, omdat ze vorige jaar niet ingeschreven waren in een Vlaamse onderwijsinstelling of omdat ze ingeschreven waren in het buitengewoon onderwijs, deeltijds beroepssecundair onderwijs, een onthaalklas voor anderstalige nieuwkomers of modulair onderwijs. Bij het percentage zittenblijvers - berekend t.o.v. de som van de zittenblijvers en niet-zittenblijvers - wordt in de noemer geen rekening gehouden met die leerlingen over wie geen uitspraak gedaan kan worden.
In de periode 2012-2021 was het percentage zittenblijvers bij Limburgse leerlingen gewoon lager onderwijs het hoogst in 2012 (2,3%), het laagst in 2017 en 2019 (1,6%). In 2020 en 2021 bedroeg het percentage bij Limburgse leerlingen 1,9%. Vlaamse leerlingen gewoon lager onderwijs telden in elk jaar van de periode 2012-2021 procentueel iets meer zittenblijvers dan Limburgse leerlingen. In 2020 en 2021 bedroeg het percentage bij Vlaamse leerlingen 2,1% en 2,0%.
Het percentage zittenblijvers in het secundair onderwijs ligt hoger dan in het lager onderwijs. Bij Limburgse leerlingen gewoon secundair onderwijs was het percentage zittenblijvers in de periode 2012-2021 het hoogst in 2012 (5,6%). Het laagste percentage noteren we - het atypische jaar 2021 buiten beschouwing gelaten (zie verder) - in 2019 (4,2%). In 2020 bedroeg het percentage zittenblijvers bij Limburgse leerlingen 4,5%. We stellen vast dat Limburgse leerlingen gewoon secundair onderwijs in elk jaar van de periode 2012-2020 procentueel iets meer zittenblijvers telden dan Vlaamse leerlingen. In 2020 bedroeg het percentage bij Vlaamse leerlingen 4,2%.
In 2021 was het percentage zittenblijvers bij Limburgse leerlingen gewoon secundair onderwijs minder dan de helft van het jaar ervoor: 2,0% versus 4,5%. Bij Vlaamse leerlingen was het verschil tussen 2021 en 2020 wat minder groot: 2,2% versus 4,2%. Daarmee is 2021 een atypisch jaar wat het percentage zittenblijvers in het gewoon secundair onderwijs betreft. Het is het enige jaar waarin het percentage zittenblijvers bij Vlaamse leerlingen iets hoger is dan bij Limburgse leerlingen. In geen enkel jaar van de periode 2012-2021 was het percentage zittenblijvers zo laag, plus het was in dit jaar slechts op het niveau van het percentage in het lager onderwijs. Dit heeft ongetwijfeld te maken met de coronalockdown in het onderwijs tijdens het voorjaar van 2020, die vermoedelijk tot gevolg had dat er aan het eind van het schooljaar 2020 minder streng beoordeeld werd dan gebruikelijk, waardoor veel minder leerlingen hun jaar moesten overdoen.
In 2021 was het percentage zittenblijvers bij leerlingen gewoon lager onderwijs uit Heusden-Zolder (3,6%) en Maaseik (3,5%) veel hoger dan gemiddeld. In Hamont-Achel (3,2%), Maasmechelen (3,1%), Genk (2,8%) en Heers (2,8%) was dit percentage hoger dan gemiddeld.
Ook in 2021 was het percentage zittenblijvers bij leerlingen gewoon secundair onderwijs uit Maasmechelen (3,1%), Genk (3,0%), Dilsen-Stokkem (2,9%), Houthalen-Helchteren (2,9%) en Lanaken (2,8%) hoger dan gemiddeld.
In 2021 waren Maasmechelen en Genk de enige gemeenten met procentueel meer zittenblijvers dan gemiddeld in beide onderwijsniveaus. In elk onderwijsniveau was er één gemeente met 0% zittenblijvers: Gingelom in het lager onderwijs, Voeren in het secundair onderwijs.